گریس ماده روانکاری است که در دمای محیط به حالت نیمه‌جامد است. گریس‌ها بر اساس میزان ویسکوزیته به 3 گرید از NLGI1 تا NLGI3 تقسیم‌بندی می‌شوند. از گریس برای روانکاری جاهایی استفاده می‌شود که امکان روانکاری پیوسته توسط روانکار مایع وجود ندارد و یا مقرون به صرفه نیست. بسیاری از ماشین آلات در صنایع و کارخانجات بدون استفاده از گریس قابل استفاده نیستند. گریس در مقایسه با روغن، برای مدت بیشتری روانکاری را ادامه می‌دهد. گریس مانند یک لایه نرم بین قطعات متحرک و درگیر قرار گرفته که باعث کاهش صدا و ارتعاش و کارکرد روان در برخی دستگاه‌ها مانند چرخ دنده‌های بزرگ می‌شود. 

گریس در دستگاه‌هایی که در فشار زیاد و دمای کاری بالا کار می‌کنند و یاتاقان‌ها بهتر عمل می‌کند. در جاییکه ماشین آلات به شدت خوردگی و سایش داشته باشند، گریس در اکثر مواقع، کاربرد بهتری دارد.

روانکاری و گریسکاری یکی از اصلی ترین ارکان تعمیر و نگهداری ماشین آلات به شمار می رود. استفاده از روانکار علاوه بر کاهش میزان اصطکاک برای دور کردن حرارت و آلودگی از محیطی که دو سطح با هم در تماس هستند کاربرد دارد.

از نتایج روانکاری صحیح و بموقع، کاهش اکسیداسیون در سطوح فلزی، پایین آمدن دما و در نتیجه افزایش طول عمر قطعات می باشد. سیستم های روانکاری مرکزی، روانکاری بیش از حد بیرینگها و دیگر تجهیزات را با استفاده از میزان صحیح روانکار حذف می کند، در حالیکه تجهیزات بدون توقف، پروسه کاری خود را طی می­کنند. 

روانکاری به میزان مناسب و در فواصل زمانی دقیق می تواند هزینه های نگهداری و تعمیر ماشین آلات و تجهیزات را تا سطح زیادی کاهش می دهد. بدین منظور استفاده از گریس پمپ بادی ( گریس پمپ پنوماتیکی ) و گریس پمپ برقی توصیه می گردد. در عین حال نکته مهم نحوه رساندن روانکار ( گریس و روغن ) به نقاط روانکاری می باشد.

در حین گریسکاری با گریس پمپ دستی مطالعات نشان می دهد به دلیل عدم توجه کافی نسبت به پاک نمودن گرد و غبار اطراف گریسخور، گریس آلوده وارد بیرینگ می شود که خود عامل مهم در خورده شدن نقاط روانکاری است.

برای انتخاب یک سیستم باید به تعداد نقاط روانکاری، حجم گریس مصرفی، دوره تناوب کاری دستگاه، نوع روانکار و فواصل نقاط روانکاری از یکدیگر اطلاع داشت تا بتوان با استفاده از گریس پمپ و مقسم گریس مناسب یک سیستم بهینه طراحی کرد.

 برای مشاهده انواع گریس پمپ کلیک کنید.